Opis

Roksana

Poreklo Ovu sortu je otkrio S. Serafimov 1966. godine, kao spontani sejanac u Avganistanu. Nakon proučavanja, priznata je kao nova sorta u Bugarskoj 1978. godine.

Vreme zrenja Sazreva u drugoj dekadi jula (+7).

Stablo je slabo bujno. Formira široku, razvedenu krunu amrelastog oblika. Grane rastu povijeno prema zemlji, pa ih rezidbom treba usmeravati naviše. Slabo se grana i pretežno rađa na majskim buketićima. Relativno je otporna na mraz. Tolerantna je na virus šarke šljive (Durić i Keserović, 2007).

Cvetanje Cveta kasno. Samooplodna je sorta (SS2).

Rodnost Vrlo visoka.

Plod je krupan do vrlo krupan (60 g), ovalnog oblika. Osnovna boja pokožice je narandžasta, a dopunska intenzivno crvena, pretežno jednolično raspoređena, prekriva 40-70% površine ploda.

Meso je narandžaste boje, srednje čvrsto, srednje sočno, slatko-nakiselo, sa srednje izraženom aromom. Kvalitet je dobar (ocena 3,8). Sadrži 15% suve materije.

Koštica je krupna (3,7 g), sa srednjim udelom u masi ploda (6,2%). Lako se odvaja od mesa. Jezgra je slatka.

Namena Pretežno se koristi za stonu potrošnju, a može i za preradu.

Ocena Odlikuje se atraktivnim izgledom plodova i visokom rodnošću. Po kvalitetu mesa zaostaje za sortom Mađarska najbolja. Zbog male bujnosti i visoke rodnosti dobro reaguje na jaču rezidbu, đubrenje i navodnjavanje.

Dostupno na podlozi: Džanarika i posrednik Stenley.